Carrie Sophie de Swaan, 17 april 1946 - 30 januari 2010
Carrie de Swaan is op 30 januari 2010 gestorven na een langdurig ziekbed. Haar laatste productie, een film over de musicus Willem Breuker en zijn Kollektief, is onvoltooid gebleven. Gemonteerde fragmenten ervan worden t.z.t. op deze website geplaatst; andere gedeelten zullen worden opgenomen in een te verschijnen DVD-box met het werk van Willem Breuker.
Op 30 januari 2011, de sterfdag van Carrie, werd in aanwezigheid van haar vrienden en familie een grafsteen ingewijd, ontworpen door Alexandra Engelfriet. Op 30 januari 2012 werd een vernieuwde site opengesteld waarop vrijwel alle films van Carrie te zien zijn in een integrale, HD versie.
Op 30 januari 2011, de sterfdag van Carrie, werd in aanwezigheid van haar vrienden en familie een grafsteen ingewijd, ontworpen door Alexandra Engelfriet. Op 30 januari 2012 werd een vernieuwde site opengesteld waarop vrijwel alle films van Carrie te zien zijn in een integrale, HD versie.
Carrie had een grote gave om bij de mensen die haar lief waren liefde te wekken. Het is een talent, niet alleen om veel te kunnen geven maar ook om veel te kunnen aannemen. Carrie was in beide hoogstbegaafd. Het was heerlijk om bij haar te zijn. En in die laatste maanden ook intriest.
Meestentijds was Carrie opgewekt en moedig, en soms keek zij haar toekomst recht in het gezicht. Dan treurde ze samen met een van haar vrienden die haar na genoeg waren om haar verdriet mee te delen. Maar na gedane rouw hernam ze zich, vol goede moed. Carrie was tot het allerlaatst sereen, dapper en verdrietig.
Mede namens haar vrienden,
Meestentijds was Carrie opgewekt en moedig, en soms keek zij haar toekomst recht in het gezicht. Dan treurde ze samen met een van haar vrienden die haar na genoeg waren om haar verdriet mee te delen. Maar na gedane rouw hernam ze zich, vol goede moed. Carrie was tot het allerlaatst sereen, dapper en verdrietig.
Mede namens haar vrienden,
haar broer en neef: Abram de Swaan en Meik de Swaan
Carrie de Swaan died January 30, 2010 after a protracted illness. Her last production, a film about musician Willem Breuker and his Collective, remained unfinished. Edited fragments will soon be placed on this website; other sequences will be included in a DVD-box with the work of Willem Breuker, to appear in 2012.
On January 30, 2011, the anniversary of Carrie's death, a tombstone designed by Alexandra Engelfriet was inaugurated in the presence of her friends and relatives. On January 30, 2012, a renewed website went public. Here almost all Carrie's films can be seen in an integral, HD version.
On January 30, 2011, the anniversary of Carrie's death, a tombstone designed by Alexandra Engelfriet was inaugurated in the presence of her friends and relatives. On January 30, 2012, a renewed website went public. Here almost all Carrie's films can be seen in an integral, HD version.
Carrie had a great gift to evoke love in those she herself loved. It is a talent not only to be able to give generously, but also to graciously accept from others. Carrie was most talented in both respects. It was, in one word, wonderful to be with her. And in those last months, it was also intensely sad.
Most of the time, Carrie was courageous and in good spirits. Sometimes she looked her future straight in the face. At such moments she would mourn together with one of the friends close enough to share her grief with. But being done with mourning, she took hold of herself, with renewed courage. She remained, until the very end, serene, brave, and sad.
Also on behalf of her friends,
Most of the time, Carrie was courageous and in good spirits. Sometimes she looked her future straight in the face. At such moments she would mourn together with one of the friends close enough to share her grief with. But being done with mourning, she took hold of herself, with renewed courage. She remained, until the very end, serene, brave, and sad.
Also on behalf of her friends,
her brother and nephew, Abram de Swaan and Meik de Swaan.